Undang-undang langgar lari adalah antara undang-undang jalan raya yang terawal digubal selepas penciptaan kenderaan bermotor; ini timbul daripada kesukaran yang dihadapi mangsa perlanggaran lalu lintas pada zaman-zaman awal dalam mengenal pasti pelaku dan membawa mereka ke muka pengadilan. Selain daripada keupayaan jelas sebuah kereta untuk melarikan diri dari tempat kejadian dengan cepat (jika masih boleh dipandu), jalan raya yang tidak berturap boleh jadi berdebu, dan kenderaan pada masa itu tidak mempunyai plat lesen, dan dengan itu pemandu memakai cermin mata besar dan habuk yang secara berkesan menjadikan mereka tidak dapat dikecam.[1]